Opracowano na podstawie:
tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz.903,
z 2004 r. Nr 141,poz. 1492
DzU. 1994 Nr 85 poz. 388
USTAWA
z dnia 24 czerwca 1994 r.
o własności lokali
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali
mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych
lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną.
2. W zakresie nieuregulowanym ustawą do własności lokali stosuje się przepisy
Kodeksu cywilnego.
Art. 2.
1. Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej
„lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.
2. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona
trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na
stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu
ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również
do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele
inne niż mieszkalne.
3. Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia.
4. Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby
nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości
gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a
w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami
przynależnymi”.
5. Lokale wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi zaznacza się na rzucie
odpowiednich kondygnacji budynku, a w razie położenia pomieszczeń przyna-
leżnych poza budynkiem mieszkalnym - także na wyrysie z operatu ewidencyjnego;
dokumenty te stanowią załącznik do aktu ustanawiającego odrębną własność
lokalu.
6. W razie braku dokumentacji technicznej budynku, zaznaczeń, o których mowa w
ust. 5, dokonuje się, zgodnie z wymogami przepisów prawa budowlanego, na
koszt dotychczasowego właściciela nieruchomości, o ile strony umowy o ustanowienie
odrębnej własności lokalu nie postanowiły inaczej.
Art. 3.
1. W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział
w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można
żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna
własność lokali.
2. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które
nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.
3. Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada
stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń
przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami
do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali
niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni
użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych
do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami
do nich przynależnymi.
4. Do wyznaczenia stosunku, o którym mowa w ust. 3, niezbędne jest określenie,
oddzielnie dla każdego samodzielnego lokalu, jego powierzchni użytkowej wraz
z powierzchnią pomieszczeń do niego przynależnych.
5. Jeżeli nieruchomość, z której wyodrębnia się własność lokali, stanowi grunt zabudowany
kilkoma budynkami, udział właściciela lokalu wyodrębnionego w
nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu
wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej
wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.
6. W wypadku gdy na podstawie jednej czynności prawnej dokonanej przez właściciela
lub przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości następuje wyodrębnienie
wszystkich lokali, wysokość udziałów, o których mowa w ust. 1, określają
odpowiednio w umowie właściciel lub współwłaściciele.
7. W budynkach, w których nastąpiło wyodrębnienie własności co najmniej jednego
lokalu i ustalenie wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej bez
uwzględnienia powierzchni pomieszczeń przynależnych lub w sposób inny niż
określony w ust. 3, a przy wyodrębnianiu kolejnych lokali ustalano wysokość
udziałów w nieruchomości wspólnej w taki sam sposób, do czasu wyodrębnienia
ostatniego lokalu stosuje się zasady obliczania udziału w nieruchomości wspólnej
takie, jak przy wyodrębnieniu pierwszego lokalu. Przepisu zdania poprzedzającego
nie stosuje się, jeżeli wszyscy właściciele lokali wyodrębnionych i
dotychczasowy właściciel nieruchomości dokonają w umowie nowego ustalenia
wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej.
dodany art. 3a wchodzi w życie z dn.22.09.2004 r. (Dz.U. z2004 r. Nr 141, poz.1492)
Art. 3a.
1. Przy oddawaniu w użytkowanie wieczyste ułamkowej części gruntu, jako
prawa związanego z odrębną własnością lokali, stosuje się następujące zasady:
1) nie oddaje się gruntu we współużytkowanie wieczyste, jeżeli stanowi on
przedmiot współwłasności związanej z własnością uprzednio wyodrębnionych
lokali,
2) nie sprzedaje się udziału we współwłasności gruntu, jeżeli grunt ten
stanowi przedmiot współużytkowania wieczystego związanego z własnością
uprzednio wyodrębnionych lokali,
3) ustala się jeden termin trwania prawa użytkowania wieczystego w odniesieniu
do wszystkich udziałów we współużytkowaniu wieczystym,
niezależnie od daty wyodrębnienia lokalu, z którym jest związany
udział w tym prawie.
2. Jeżeli przy ustanowieniu odrębnej własności lokali ustanowiono różne terminy
trwania prawa współużytkowania wieczystego przynależnej do tych
lokali działki budowlanej, właściciele wyodrębnionych lokali mogą żądać
zmiany terminów przez przyjęcie jednego terminu dla wszystkich udziałów
we współużytkowaniu wieczystym tej działki. Z żądaniem takim może wystąpić
także właściwy organ. Termin ten ustanawia się stosownie do najdalszego
terminu ustalonego dla pozostałych udziałów.
Art. 4.
1. Dotychczasowemu właścicielowi nieruchomości przysługują co do niewyodrębnionych
lokali oraz co do nieruchomości wspólnej takie same uprawnienia, jakie
przysługują właścicielom lokali wyodrębnionych; odnosi się to także do jego
obowiązków.
2. Jeżeli do wyodrębniania własności lokali dochodzi sukcesywnie, właściciele lokali
już wyodrębnionych nie są stronami umów o wyodrębnieniu dalszych lokali.
3. Jeżeli budynek został wzniesiony na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste,
przedmiotem wspólności jest to prawo, a dalsze przepisy o własności lub
współwłasności gruntu stosuje się odpowiednio do prawa użytkowania wieczystego.
nowe brzmienie art. 5 wchodzi w życie z dn. 22.09.2004 r. (Dz.U. z 2004 r. Nr 141, poz.1492)
[Art. 5.
1. Jeżeli powierzchnia gruntu zabudowanego budynkiem, w którym wyodrębniono
własność lokali, jest większa niż powierzchnia niezbędna do korzystania z niego,
współwłaściciele mogą dokonać podziału tej nieruchomości.
2. Jeżeli powierzchnia gruntu jest zabudowana więcej niż jednym budynkiem
mieszkalnym, a przynajmniej w jednym z nich wyodrębniono własność lokalu,
podziału nieruchomości polegającego na wydzieleniu z dotychczasowej nieruchomości
dwóch lub więcej zabudowanych działek budowlanych dokonuje się
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami
(Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543).]
Art. 5.
1. Jeżeli powierzchnia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem, w
którym wyodrębniono własność lokali jest większa niż powierzchnia działki
budowlanej, w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami, niezbędnej
do korzystania z niego, współwłaściciele mogą dokonać podziału tej
nieruchomości.
2. Jeżeli na nieruchomości gruntowej jest położony więcej niż jeden budynek,
a przynajmniej w jednym z nich wyodrębniono własność lokalu, współwłaściciele
mogą dokonać podziału tej nieruchomości polegającego na wydzieleniu
z dotychczasowej nieruchomości dwóch lub więcej działek budowlanych.
3. Przy dokonywaniu podziału, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się przepisy
o gospodarce nieruchomościami.
Art. 6.
Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy
wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać
zobowiązania, pozywać i być pozwana.
Rozdział 2
Ustanowienie własności lokalu
Art. 7.
1. Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej
czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego
współwłasność.
2. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w
formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do
księgi wieczystej.
Art. 8.
1. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:
1) rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych,
2) wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w
nieruchomości wspólnej.
2. Współwłaściciele mogą w umowie określić także sposób zarządu nieruchomością
wspólną.
3. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może być zawarta albo przez
współwłaścicieli nieruchomości, albo przez właściciela nieruchomości i nabywcę
lokalu.
Art. 9.
1. Odrębna własność lokalu może powstać także w wykonaniu umowy zobowiązującej
właściciela gruntu do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia
- po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego
prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę.
2. Do ważności umowy, o której mowa w ust. 1, niezbędne jest, aby strona podejmująca
się budowy była właścicielem gruntu, na którym dom ma być wzniesiony,
oraz aby uzyskała pozwolenie na budowę, a roszczenie o ustanowienie odrębnej
własności lokalu i o przeniesienie tego prawa zostało ujawnione w księdze
wieczystej.
3. W wypadku wykonywania umowy w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową,
na wniosek każdego nabywcy, sąd może powierzyć, w trybie postępowania nieprocesowego,
dalsze wykonywanie umowy innemu wykonawcy na koszt i niebezpieczeństwo
właściciela gruntu.
Art. 10.
Właściciel nieruchomości może ustanawiać odrębną własność lokali dla siebie, na
mocy jednostronnej czynności prawnej. W takim wypadku stosuje się odpowiednio
przepisy o ustanowieniu odrębnej własności w drodze umowy.
Art. 11.
1. Przepisy o ustanowieniu odrębnej własności lokali w drodze umowy stosuje się
również odpowiednio do wyodrębnienia własności lokalu z mocy orzeczenia sądu
znoszącego współwłasność nieruchomości.
2. Jeżeli uczynienie zadość przesłance samodzielności lokali wymaga wykonania
robót adaptacyjnych, sąd może w postanowieniu wstępnym, uznającym żądanie
ustanowienia odrębnej własności lokali w zasadzie za usprawiedliwione, upoważnić
zainteresowanego uczestnika postępowania do ich wykonania - tymczasowo
na jego koszt. W razie przeszkód stawianych przez innych uczestników,
sąd - w postanowieniu wstępnym lub w postanowieniu oddzielnym - może wydać
stosowne nakazy lub zakazy.
Rozdział 3
Prawa i obowiązki właścicieli lokali
Art. 12.
1. Właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej
zgodnie z jej przeznaczeniem.
2. Pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków
związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają
właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku
właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości
wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach.
3. Uchwała właścicieli może ustalić zwiększenie obciążenia z tego tytułu właścicieli
lokali użytkowych, jeżeli uzasadnia to sposób korzystania z tych lokali.
Art. 13.
1. Właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany
utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego,
uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości
wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych
współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.
2. Na żądanie zarządu właściciel lokalu jest obowiązany zezwalać na wstęp do lokalu,
ilekroć jest to niezbędne do przeprowadzenia konserwacji, remontu albo
usunięcia awarii w nieruchomości wspólnej, a także w celu wyposażenia budynku,
jego części lub innych lokali w dodatkowe instalacje.
Art. 14.
Na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:
1) wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2) opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej
nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3) ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane
bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4) wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5) wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
Art. 15.
1. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących
opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.
2. Należności z tytułu kosztów zarządu mogą być dochodzone w postępowaniu
upominawczym, bez względu na ich wysokość.
Art. 16.
1. Jeżeli właściciel lokalu zalega długotrwale z zapłatą należnych od niego opłat
lub wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko obowiązującemu porządkowi
domowemu albo przez swoje niewłaściwe zachowanie czyni korzystanie
z innych lokali lub nieruchomości wspólnej uciążliwym, wspólnota mieszkaniowa
może w trybie procesu żądać sprzedaży lokalu w drodze licytacji na
podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z nieruchomości.
2. Właścicielowi, którego lokal został sprzedany, nie przysługuje prawo do lokalu
zamiennego.
Art. 17.
Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej odpowiada wspólnota mieszkaniowa
bez ograniczeń, a każdy właściciel lokalu - w części odpowiadającej jego
udziałowi w tej nieruchomości.
Rozdział 4
Zarząd nieruchomością wspólną
Art. 18.
1. Właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo
w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu
nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie
fizycznej albo prawnej.
2. W razie sukcesywnego wyodrębniania lokali przyjęty przez dotychczasowych
współwłaścicieli sposób zarządu nieruchomością wspólną odnosi skutek także
do każdego kolejnego nabywcy lokalu.
2a. Zmiana ustalonego w trybie ust. 1 sposobu zarządu nieruchomością wspólną
może nastąpić na podstawie uchwały właścicieli lokali zaprotokołowanej przez
notariusza. Uchwała ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.
3. Jeżeli sposobu zarządu nie określono w umowie, o której mowa w ust. 1, lub w
uchwale zaprotokołowanej przez notariusza, obowiązują zasady określone w niniejszym
rozdziale.
Art. 19.
Jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych, należących nadal
do dotychczasowego właściciela, nie jest większa niż siedem, do zarządu nieruchomością
wspólną mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu
postępowania cywilnego o współwłasności.
Art. 20.
1. Jeżeli lokali wyodrębnionych, wraz z lokalami niewyodrębnionymi, jest więcej
niż siedem, właściciele lokali są obowiązani podjąć uchwałę o wyborze jednoosobowego
lub kilkuosobowego zarządu. Członkiem zarządu może być wyłącznie
osoba fizyczna wybrana spośród właścicieli lokali lub spoza ich grona.
2. Zarząd lub poszczególni jego członkowie mogą być w każdej chwili na mocy
uchwały właścicieli lokali zawieszeni w czynnościach lub odwołani.
Art. 21.
1. Zarząd kieruje sprawami wspólnoty mieszkaniowej i reprezentuje ją na zewnątrz
oraz w stosunkach między wspólnotą a poszczególnymi właścicielami lokali.
2. Gdy zarząd jest kilkuosobowy, oświadczenia woli za wspólnotę mieszkaniową
składają przynajmniej dwaj jego członkowie.
3. Zarząd na podstawie pełnomocnictwa, o którym mowa w art. 22 ust. 2, składa
oświadczenia w celu wykonania uchwał w sprawach, o których mowa w art. 22
ust. 3 pkt 5, 5a i 6, ze skutkiem w stosunku do właścicieli wszystkich lokali.
Art. 22.
1. Czynności zwykłego zarządu podejmuje zarząd samodzielnie.
2. Do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu
potrzebna jest uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej
czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących
czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem
przewidzianej.
3. Czynnościami przekraczającymi zakres zwykłego zarządu są w szczególności:
1) ustalenie wynagrodzenia zarządu lub zarządcy nieruchomości wspólnej,
2) przyjęcie rocznego planu gospodarczego,
3) ustalenie wysokości opłat na pokrycie kosztów zarządu,
4) zmiana przeznaczenia części nieruchomości wspólnej,
5) udzielenie zgody na nadbudowę lub przebudowę nieruchomości wspólnej,
na ustanowienie odrębnej własności lokalu powstałego w następstwie nadbudowy
lub przebudowy i rozporządzenie tym lokalem oraz na zmianę wysokości
udziałów w następstwie powstania odrębnej własności lokalu nadbudowanego
lub przebudowanego,
5a) udzielenie zgody na zmianę wysokości udziałów we współwłasności nieruchomości
wspólnej,
6) dokonanie podziału nieruchomości wspólnej,
6a) nabycie nieruchomości,
7) wytoczenie powództwa, o którym mowa w art. 16,
8) ustalenie, w wypadkach nieuregulowanych przepisami, części kosztów
związanych z eksploatacją urządzeń lub części budynku służących zarówno
do użytku poszczególnych właścicieli lokali, jak i do wspólnego użytku
właścicieli co najmniej dwóch lokali, które zaliczane będą do kosztów zarządu
nieruchomością wspólną,
9) udzielenie zgody na podział nieruchomości gruntowej zabudowanej więcej
niż jednym budynkiem mieszkalnym i związane z tym zmiany udziałów w
nieruchomości wspólnej oraz ustalenie wysokości udziałów w nowo powstałych,
odrębnych nieruchomościach wspólnych,
10) określenie zakresu i sposobu prowadzenia przez zarząd lub zarządcę, któremu
zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w
art. 18 ust. 1, ewidencji pozaksięgowej kosztów zarządu nieruchomością
wspólną, zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń
z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej.
4. Połączenie dwóch lokali stanowiących odrębne nieruchomości w jedną nieruchomość
lub podział lokalu wymaga zgody właścicieli wyrażonej w uchwale. W
razie odmowy zainteresowany właściciel może żądać rozstrzygnięcia przez sąd.
Art. 23.
1. Uchwały właścicieli lokali są podejmowane bądź na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego
zbierania głosów przez zarząd; uchwała może być wynikiem głosów
oddanych częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego ich
zbierania.
2. Uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości
udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale podjętej w tym trybie postanowiono,
że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos.
2a. Jeżeli suma udziałów w nieruchomości wspólnej nie jest równa 1 albo większość
udziałów należy do jednego właściciela bądź gdy obydwa te warunki spełnione
są łącznie, głosowanie według zasady, że na każdego właściciela przypada jeden
głos, wprowadza się na każde żądanie właścicieli lokali posiadających łącznie
co najmniej 1/5 udziałów w nieruchomości wspólnej.
3. O treści uchwały, która została podjęta z udziałem głosów zebranych indywidualnie,
każdy właściciel lokalu powinien zostać powiadomiony na piśmie.
Art. 24.
W razie braku zgody wymaganej większości właścicieli lokali zarząd lub zarządca,
któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18
ust. 1, może żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie mając na względzie cel
zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich właścicieli. Sprawę sąd rozpoznaje
w postępowaniu nieprocesowym.
Art. 25.
1. Właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z
przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady
prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza
jego interesy.
1a. Powództwo, o którym mowa w ust. 1, może być wytoczone przeciwko wspólnocie
mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu
ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści
uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów.
2. Zaskarżona uchwała podlega wykonaniu, chyba że sąd wstrzyma jej wykonanie
do czasu zakończenia sprawy.
Art. 26.
1. Jeżeli zarząd nie został powołany lub pomimo powołania nie wypełnia swoich
obowiązków albo narusza zasady prawidłowej gospodarki, każdy właściciel może
żądać ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd, który określi zakres
jego uprawnień oraz należne mu wynagrodzenie. Sąd odwoła zarządcę, gdy
ustaną przyczyny jego powołania.
2. Jeżeli w terminie dwóch lat od dnia wyodrębnienia własności pierwszego lokalu
w nieruchomości, w której liczba lokali wyodrębnionych oraz niewyodrębnionych
jest większa niż siedem, właściciele lokali nie dokonają wyboru zarządu
ani nie powierzą zarządu nieruchomością wspólną w umowie zawartej w formie
aktu notarialnego, to ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd może żądać
także dotychczasowy zarządca nieruchomości, który sprawował zarząd nie-
ruchomością w dniu, w którym wyodrębniono własność pierwszego lokalu, i
kontynuował zarząd tą nieruchomością przez okres co najmniej dwóch lat.
Art. 27.
Każdy właściciel lokalu ma prawo i obowiązek współdziałania w zarządzie nieruchomością
wspólną. Nie uchybia to jednak przepisom art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1.
Art. 28.
Właściciel lokalu pełniący obowiązki członka zarządu może żądać od wspólnoty
wynagrodzenia odpowiadającego uzasadnionemu nakładowi pracy.
Art. 29.
1. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w
sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany prowadzić dla każdej nieruchomości
wspólnej, określoną przez wspólnotę mieszkaniową, ewidencję pozaksięgową
kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych
na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości
wspólnej.
1a. Okresem rozliczeniowym wspólnoty mieszkaniowej jest rok kalendarzowy.
1b. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w
sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany sporządzić protokół przejęcia
nieruchomości i jej dokumentacji technicznej (budowlanej, powykonawczej i
książki obiektu budowlanego) w imieniu wspólnoty mieszkaniowej, przechowywać
dokumentację techniczną budynku oraz prowadzić i aktualizować spis
właścicieli lokali i przypadających im udziałów w nieruchomości wspólnej.
1c. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w
sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany do podjęcia czynności zmierzających
do opracowania lub aktualizacji dokumentacji technicznej budynku i
rozliczenia kosztów związanych z opracowaniem lub aktualizacją tej dokumentacji.
1d. Jeżeli uchwała właścicieli lokali nie stanowi inaczej, koszty opracowania lub
aktualizacji dokumentacji technicznej budynku obciążają:
1) do czasu wyodrębnienia własności ostatniego lokalu - dotychczasowego
właściciela nieruchomości,
2) po wyodrębnieniu własności ostatniego lokalu - wszystkich właścicieli lokali
w częściach odpowiadających ich udziałom w nieruchomości wspólnej.
1e. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w
sposób określony w art. 18 ust. 1, może żądać od właścicieli lokali okazania dokumentów
potwierdzających prawo własności lokali.
2. Właściciele podejmują uchwałę w przedmiocie udzielenia absolutorium zarządowi
lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób
określony w art. 18 ust. 1, z prowadzonej przez niego działalności.
3. Prawo kontroli działalności zarządu służy każdemu właścicielowi lokalu.
Art. 30.
1. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w
sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany:
1) dokonywać rozliczeń przez rachunek bankowy,
2) składać właścicielom lokali roczne sprawozdanie ze swojej działalności,
3) zwoływać zebranie ogółu właścicieli co najmniej raz w roku, nie później niż
w pierwszym kwartale każdego roku.
1a. W wypadku gdy zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną
powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, nie zwoła zebrania ogółu właścicieli
lokali w terminie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, zebranie coroczne może
zwołać każdy z właścicieli.
2. Przedmiotem zebrania, o którym mowa w ust. 1, powinny być w szczególności:
1) uchwalenie rocznego planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną
i opłat na pokrycie kosztów zarządu,
2) ocena pracy zarządu lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną
powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1,
3) sprawozdanie zarządu i podjęcie uchwały w przedmiocie udzielenia mu absolutorium.
Art. 31.
Zebrania właścicieli:
a) mogą być także, w razie potrzeby, zwoływane przez zarząd lub zarządcę,
któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w
art. 18 ust. 1,
b) zwoływane są na wniosek właścicieli lokali dysponujących co najmniej 1/10
udziałów w nieruchomości wspólnej przez zarząd lub zarządcę, któremu zarząd
nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust.
1.
Art. 32.
1. O zebraniu właścicieli zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością
wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, zawiadamia każdego
właściciela lokalu na piśmie przynajmniej na tydzień przed terminem zebrania.
2. W zawiadomieniu należy podać dzień, godzinę, miejsce i porządek obrad. W
wypadku zamierzonej zmiany we wzajemnych prawach i obowiązkach właścicieli
lokali należy wskazać treść tej zmiany.
Art. 32a.
Jeżeli grunt wchodzący w skład nieruchomości wspólnej nie spełnia wymogów
przewidzianych dla działki budowlanej, uniemożliwiając prawidłowe i racjonalne
korzystanie z budynków i urządzeń z nimi związanych, zarząd lub zarządca, któremu
zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest
obowiązany przedstawić właścicielom lokali projekty uchwał w sprawie:
1) wyrażenia zgody na nabycie przyległych nieruchomości gruntowych umożliwiających
spełnienie wymogów przewidzianych dla działek budowlanych,
2) udzielenia zarządowi lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną
powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, pełnomocnictwa do wykonania
odpowiednich, prawem przewidzianych, czynności zmierzających do
nabycia przyległych nieruchomości gruntowych na rzecz wspólnoty mieszkaniowej.
Art. 33.
W razie powierzenia zarządu osobie fizycznej lub prawnej, w trybie przewidzianym
w art. 18 ust. 1, w braku odmiennych postanowień umowy, stosuje się odpowiednio
przepisy niniejszego rozdziału.
art. 34-38 pominięte
Rozdział 5
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Art. 39.
1. Minister Sprawiedliwości dostosuje do niniejszej ustawy rozporządzenie z dnia
18 marca 1992 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o księgach wieczystych
i hipotece (Dz.U. Nr 29, poz. 128).
2. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określa tryb egzekucji z lokali
stanowiących odrębne nieruchomości.
Art. 40.
1. Państwowe lub komunalne jednostki organizacyjne, sprawujące na podstawie
przepisów dotychczasowych zarząd nieruchomościami wspólnymi, są obowiązane
zapewnić dla każdej z zarządzanych nieruchomości wspólnych ewidencję
umożliwiającą najpóźniej od dnia 1 października 1994 r. ustalenie kosztów i
przychodów dla każdej wspólnej nieruchomości oraz powiadomić współwłaścicieli,
nie później niż do dnia 30 listopada 1994 r., o zmianach, jakie wprowadza
niniejsza ustawa co do sposobu zarządzania nieruchomością wspólną oraz co do
ponoszenia jego kosztów.
2. Do czasu uregulowania tych spraw przez właścicieli do zarządu, o którym mowa
w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy dotyczące zarządu
zleconego przez właścicieli osobie fizycznej lub prawnej.
Art. 41.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., z wyjątkiem przepisu art. 40
ust. 1, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.